Er zijn weinig steden waar je vanuit de rust van de natuur in een oogwenk de smeltkroes van een wereldstad kan overschouwen. Het natuurpark Collserola biedt spectaculaire vergezichten op Barcelona en de Middellandse Zee en vormt de bruuske overgang tussen de stad en het Catalaanse binnenland. Het park is een paradijs voor natuurliefhebbers, wandelaars en fietsers op slechts een steenworp van de metropool Barcelona.
Panorama van Barcelona vanuit het natuurpark Collserola
Barcelona is in tegenstelling tot sommige andere Europese grootsteden geen stad die uitblinkt in groene zones en grote parken. Daarom is het ecologisch belang van dit 8262 hectare groot stuk beschermde natuur van enorme waarde middenin het dichtst bevolkte deel van Catalonië. De helft van de Catalaanse bevolking woont binnen een straal van 10 kilometer van Collserola. Het park stoot jaarlijks 60.000 ton zuurstof uit en elimineert 80.000 ton kooldioxide. Barcelona heeft 4 natuurlijke grenzen: de Llobregat en de Besos rivieren vormen respectievelijk de zuidelijke en noordelijke grens, de Middellandse Zee aan de oostkant en de heuvels van Collserola in het Westen. De stad zou enkel nog kunnen uitbreiden aan de kant van Collserola maar dat is onmogelijk door het statuut van natuurpark.
Van de ongeer 190 soorten dieren in Collserola is het everzwijn het grootste exemplaar en ook het enige hoefdier. Door de achteruitgang van de landbouw in het park, de bebouwing en tegelijkertijd ook de uitbreiding van de beboste zones is de everzwijnpopulatie snel kunnen groeien. Momenteel leven er naar schatting een duizendtal everzwijnen in het park terwijl er idealiter slechts habitat is voor 300 tot 400 exemplaren. De parkwachters gaan er van uit dat er op iedere 100 hectare 11 stuks huizen wat meer dan 2x teveel is.
Everzwijnen zijn weinig kieskeurige omnivoren die zowat alles dat hun op hun weg komt als eetbaar beschouwen. Een groot deel van hun dieet vinden ze net waar ze niet thuis horen: in de bebouwde gebieden van het park tot zelfs de hoger gelegen wijken van Barcelona toe. Daarom is de dieren voederen strafbaar. De gemeenten die deel uitmaken van het natuurpark spenderen ieder jaar een budget aan voorlichting in de vorm van folders en posters op bushokjes. Rond vuilniszakken rondscharrelende everzwijnen, al dan niet met een legioen jongen achter zich aan, of volwassen exemplaren die er in slagen om een overvolle vuilniscontainer om te kieperen, behoren tegenwoordig tot het dagelijkse straatbeeld. Als ze zelfs afdalen naar Barcelona op zoek naar eten is het ook niet verwonderlijk dat er ongeveer 1 everzwijn per week wordt aangereden ergens binnen de grenzen van Collserola.
Voorlichting over everzwijnenplaag
Om het park te bezoeken, kan je de FGC trein nemen en afstappen in Baixador de Vallvidrera: een rit van 10 minuten vanaf Plaza Catalunya. Van daaruit kan je een mooie wandeling maken naar Tibidabo, met zijn 550 meter het hoogst gelegen punt van het park en Barcelona. Volg gewoon de richtingaanwijzers Tibidabo. Onderweg passeer je langs het infocentrum van het park en de hoogste uitkijktoren van Barcelona: de telecommunicatietoren van de Engelse architect Norman Foster. Deze 268 meter hoge en 12 verdiepingen tellende zendmast werd gebouwd voor de Olympische Spelen van 1992. Met een lift kan je tot op de tiende verdieping om te genieten van een weergaloos panorama. Op de top van Tibidabo vind je het gelijknamige pretpark en de basiliek Sagrat Cor die vanuit heel de stad en wijde omgeving zichtbaar is aan de horizon.
Barcelona en de wijde omgeving vanuit de Collserola toren van Norman Foster
Panoramisch zicht over Barcelona vanuit het Tibidabo pretpark
Comentários