FC Barcelona, Barça voor de vrienden, behaalde afgelopen zaterdag zijn vierde Spaanse bekeroverwinning op rij. Met 30 stuks van de Copa del Rey op het palmares is de Catalaanse grootheid hiermee ongenaakbaar recordhouder in Spanje. Uitgerekend de beker die er voor de Barça fans het minst toe doet.
Republikeins gezinde Catalanen durven zelfs in niet voor publicatie geschikte bewoordingen spreken over de naar de koning genoemde trofee. Termen die zich, voor de goede verstaander, situeren in lichaamszones waar de zon een nobele onbekende is. Sinds 2009 tracteren republikeinse gelovigen de monarchistische instituties keer op keer op een fluitconcert wanneer voor aanvang van de finale het nationale volkslied door het stadion schalt.
In 2009, 2012 en 2015 overstemde het gefluit de hymne toen de blaugrana fans vocale, Baskische steun kregen van de supporters van medefinalist Athletic de Bilbao. Ook vorig jaar was het bingo tegen de Baskische verrassing Alavés. De plamuur van de koninklijke living viel van het plafond door het door merg en been gaande tandengeknars van Zijne Hoogheid toen Barça zich ook dit jaar plaatste voor de finale. De arme man heeft een bijna mission impossible P.R.-campagne in Catalonië voor de boeg sinds hij op 3 oktober vorig jaar vanop de barricades op het nasmeulend puin van het onafhankelijkheidsreferendum de Catalaanse nationalisten de mantel uitveegde op TV.
Op de koop toe rolde de koningin bijna bekvechtend met haar schoonmoeder de trappen van de kathedraal van Palma de Mallorca af na de jaarlijkse paasviering. Ondertussen vallen er ook steeds meer politieke kadavers uit de kast van de stuiptrekkende, wild om zich heen schoppende regering in Madrid. Kortom, Don Felipe VI is momenteel een beetje het noorden kwijt. Weer eens met een pokergezicht moeten faken, vanop de tribune van Atletico Madrids spiksplinternieuwe Wanda Metropolitano stadion, alsof de beschimpingstirade van de helft van het publiek niet bestaat, kwam dit jaar nog minder gelegen dan anders.
De kleren maken de koning. Daarom was het ook hoogst opmerkelijk dat hij een rood-wit gestreepte das droeg vorige zaterdag. Was het omdat die kleuren de clubkleuren zijn van de gastheer van de finale (er wordt gefluisterd dat de koning stiekem Atletico supporter is) of is de koninklijke vestimentaire adviseur wereldvreemd ? Rood en wit zijn namelijk ook de clubkleuren van finalist FC Sevilla. Dan kon hij evengoed een Sevilla shirt hebben aangetrokken maar daar zou zelfs een prins niet mee zijn weggekomen. Misschien wilde hij gewoon een wit voetje halen bij het Andalusische volk dat niet zo’n uitgesproken republikeinse aspiraties heeft ? Dan heeft die wereldvreemde adviseur wel schromelijk de wit-groene strepen van eeuwige stadsrivaal Betis Sevilla over het hoofd gezien. Foei. Beeld je in: koning Filip op de tribunes van het Koning Boudewijn Stadion met een rood-witte das om de koninlijke nek met The Great Old in de bekerfinale… Dan zou de paarse kant van ‘t stad in brand staan.
Na de fluitpartij stond er ook nog een partij éénrichtingsvoetbal op het programma. Normaal gezien krijg je dan een saaie pot maar wat Barça op de mat bracht, was zo uitgesproken “oooooo” en “aaaaaa” dat er bijna geen tijd was om medelijden te hebben met die arme spelers en supporters van Sevilla. Zelden Barça zo verticaal, recht voor de raap in de richting van het doel van de tegenstander weten spelen. Deze keer geen onnodige tussenstationnetjes. Het tika taka gebrei waarin de blaugrana zichzelf soms verliezen als er geen openingen worden gevonden, is de metafoor van de politieke actualiteit. De raket die reservedoelman Jasper Cillessen bij de 1-0 afvuurde, richting de zich voorbij de middenlijn vrijlopende Coutinho, maakte al na 13 minuten de intenties van Barcelona duidelijk.
Een aangedane Iniesta na de laatste Copa del Rey minuten van zijn rijke voetbalcarrière
De Sevilla doelman mocht zich in totaal 5 keer omdraaien om de bal uit de netten te vissen. Ook afscheidnemend icoon en toekomstige wijnboer Andres Iniesta mocht zijn duit in het zakje doen. Geen enkele speler van het Iberisch schiereiland heeft zo weinig blingbling en capsones om zijn lijf in verhouding tot zijn palmares en heerlijke voetbalkwaliteiten dan Iniesta. Bij zijn meer dan terechte applausvervanging kreeg hij ook vanuit de Sevilla rangen een staande ovatie. Zo kwam het op zaterdag 21/04/2018 toch even goed met de Spaanse eenheid. Misschien moet de kledingsadviseur van de koning bij de volgende finale van de Copa del Rey eens denken aan een rood-gele das. Dat zijn de kleuren van Spanje én Catalonië.
Comments