Een stad met 9 Unesco Werelderfgoed monumenten en een aangenaam mediterraan klimaat. Daar komt nogal wat volk op af. Hapklare brokken voor het leger gauwdieven in de met overtoerisme kampende Catalaanse hoofdstad. Dweilen met de kraan open voor de arm der wet en privé veiligheidsfirma’s met dank aan de incoherente wetgeving.
De busterminal Estació Nord: een van de hotspots van de zakkenrollers. Als er een bus met Ryanair passagiers van de luchthaven van Girona binnenrijdt, liggen de dieven op vinkenslag. Je even omdraaien omdat iemand op je schouder tikt, is voldoende om je handbagage in het luchtledige te zien verdwijnen. Een privé bewaker die een pickpocket op heterdaad betrapt en tegen de grond werkt, zit langer in het aanpalende politiekantoor dan de zakkenroller.
De dief wordt administratief aangehouden voor wat papierwerk als hij niet voor de twintigste keer wordt betrapt. De veiligheidsagent is met handen en voeten gebonden aan hoe hij mag reageren op diefstal. In het ergste geval kan hij zelfs beschuldigd worden van ontvoering. De dief weet dat hij niets hoeft te vrezen zolang hij geen geweld gebruikt tegen zijn slachtoffer en de buit niet meer dan 400€ bedraagt. De mogelijke boete betaalt hij gewoon met de opbrengst van een nieuwe diefstal.
Carolina van de Dienst van Toerisme bij het standbeeld van Columbus aan het begin van de Ramblas: “We zien iedere dag dezelfde gezichten rondhangen. De meesten komen uit Oost-Europa. Vooral vrouwen. Ook opvallend veel kinderen. Het zijn echte professionals die zakkenrollerij als hun job beschouwen. Sommigen nemen zelfs de taxi om te komen “werken”. Onlangs vroeg een van mijn collega’s aan een van de dievegges waarom ze haar een tijd niet had gezien. Ze antwoordde dat ze het even in Madrid had geprobeerd maar dat er daar niet genoeg werk is”.
Het gevoel van straffeloosheid trekt daarom ook meer gespecialiseerde bendes aan die er niet voor terugdeinzen om indien nodig wel geweld te gebruiken. Onlangs rolde de Catalaanse politie een Algerijnse bende op die toeristen hardhandig beroofde van luxe-horloges. Een ander nieuw fenomeen is de minderjarige Noord-Afrikaanse vluchtelingen die niet in een opvangtehuis wonen maar in geïmproviseerde bouwsels in het groen van Montjuïc of in kraakpanden. Zij gaan soms in groep een onschuldig uitziend slachtoffer te lijf om hem te beroven van in het oog springende waardevolle bezittingen.
De afgelopen weken waren er teveel spraakmakende incidenten om nog van toeval te kunnen spreken. Een diplomaat van de Zuid-Koreaanse regering stierf als gevolg van een schedeltrauma toen hij op weg naar zijn hotel gewelddadig werd overvallen, duizenden euro’s van de Qatarese koninklijke familie werden in Hollywood stijl gestolen in een luxehotel langs Passeig de Gràcia, een oude man kreeg een hartaanval tijdens een poging om zijn luxehorloge te stelen en een veiligheidsagent die probeerde om een diefstal te verijdelen werd neergestoken.
Ada Colau, die net aan haar tweede ambtstermijn als burgemeester is begonnen, beseft dat het zo niet meer verder kan. Diefstal vertegenwoordigt 90% van de delicten in Barcelona. Door een uitspraak van het Spaanse Hooggerechtshof is recidivisme geen bezwarend feit meer voor gauwdiefstal. Daardoor verleggen nog meer zakkenrollers van alle uithoeken van Europa hun werkterrein naar de Catalaanse hoofdstad omdat de indruk heerst dat zakkenrollerij oogluikend wordt toegestaan.
Afgelopen maand mei richtten enkele Barcelonezen daarom de burgerpatrouille ROAR (Residents Organisation Against Robbery) op. De groep vrijwilligers doorkruist de metro gewapend met een fluitje en een plakkaat waarop in verschillende talen wordt gewaarschuwd voor pickpockets. Als ze er in het oog krijgen, blazen ze op hun fluitje en lopen ze achter de dieven aan totdat die uit het metrostation weglopen. Hun enige doel is om zo snel mogelijk een wetswijziging er door te krijgen die zakkenrollerij harder bestraft.
